Στην καφετέρια ( παρωδία)

Αγόρι: Παίξτο κυριλέ, μην ζητήσεις αυτά που σκέφτεσαι , ζήτα απλά καφέ

κορίτσι:  αφεντικό νομίζω ότι ο τύπος είναι λιγούρης

αφεντικό: ο πελάτης έχει πάντα δίκαιο



κορίτσι:  αφεντικό αφού είναι μαλάκας

αφεντικό:  σκάσε και πήγανε να πάρεις παραγγελία
...............
κορίτσι-: παρακαλώ τι θα πάρετε ;

αγόρι : (τη κω@....) coca cola εννοούσα

κορίτσι:  δεν τη διαθέτει το κατάστημα, απο μακριά φαίνεσαι αρχ@γόπουλο

αγόρι:  πιάσε μια ζαμπονοτυρόπιτα , μια πίτσα , μια λουκανόπιτα και ένα μίλκο για την χώνεψη

κορίτσι:  συγνώμη θα έρθουν και άλλοι;

αγόρι: οχι για μένα τα θέλω , πως νομίζεις οτι διατηρείται αυτό το κορμί φέτες;

κορίτσι: εγώ μια βλέπω και αυτή είναι βαρελίσια  τελικά ...................

αγόρι : είσαι για ένα στα γρήγορα ;

κορίτσι : πεστα χρυσόστομε, και πολύ την άργησες την παπαριά

αγόρι: μην ανακατεύεις αρχιμανδρίτες και παπάδες,  δεν μιλήσαμε και για γάμο !
.........................................
Και κάπως έτσι συχαίνεσαι  την coca cola,  και αποκαλείς το καθέναν αρχι@...γόπουλο , για να μην θιχτεί και κιόλας!!!
Και όλα αυτά γιατί η κρίση για μερικούς ανθρώπους γράφεται με “η” ( κρίση) και για μερικούς με “οι” ( κροίσοι) !


Ελεύθερη Ψυχή και Άγγελος