Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

κλαίει κλαίει κλαίει


κλαίει κλαίει κλαίει


πίνει και με κοιτάει
τα νεύρα του παντού σκορπάει
στην παρέα του για μένα συνεχώς μιλάει


κλαίει κλαίει κλαίει
μα τώρα σταμάτησαν τα ρολόγια
και όλα όσα είχαμε μείνανε στα λόγια
βγές λοιπόν ψυχή μου απ'τα υπόγεια
τώρα που κατάλαβες τι αστέρι είμαι εγώ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: