Δεν είναι άδικο να υποφέρουμε επειδή ερμηνεύουμε τις καταστάσεις και τα γεγονότα λάθος;

Πιστεύω ότι δεν είναι πια μυστικό και ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε καταλάβει ότι βλέπουμε τα πράγματα από χρωματιστά γυαλιά και όχι όπως πραγματικά είναι!

Μερικοί έμαθαν να τα φοράνε από τα παιδικά τους χρόνια, μερικοί τα φοράνε όταν δεν τους αρέσει η πραγματικότητα και άλλοι τα φοράνε και δεν το ξέρουν!



Για παράδειγμα αν ένα παιδάκι κάποτε ζήτησε από τους γονείς του να παίξουν μαζί του, και εκείνοι του απάντησαν
- όχι τώρα, δεν μπορώ!

Αυτό στο μικρό μυαλό του παιδιού μεταφράζεται ως:
οι γονείς μου έχουν κάτι άλλο πιο σημαντικό από εμένα
άρα οι γονείς μου δεν με αγαπάνε
για να μην με αγαπάνε σημαίνει ότι έκανα κάτι κακό
επομένως δεν αξίζω την αγάπη τους.

Αν αυτή η κατάσταση συνεχίζεται, δηλαδή οι γονείς δεν ασχολούνται με το παιδί επειδή έχουν και άλλες υποχρεώσεις, τότε το παιδί αποθηκεύει το συναίσθημα στην καρδιά και την λογική στο μυαλό του, Και ξέρει πια ότι δεν είναι σημαντικός για τους γονείς του..... αν δεν είναι σημαντικός για τους γονείς του, θα είναι για τους άλλους;

Όμως ας δούμε λίγο χωρίς χρωματιστά γυαλιά το παράδειγμα!!!

Το παιδί ζητάει από τους γονείς του να παίξουν
( ότι θέλει κάθε παιδί )

Οι γονείς του εκείνη την στιγμή δεν μπορούν και του λένε όχι
( δεν έχουν χρόνο επειδή έχουν και άλλες υποχρεώσεις, τις οποίες υποχρεώσεις Ένα παιδί δεν μπορεί να τις καταλάβει)

το παιδί στεναχωριέται και καταλαβαίνει ότι δεν είναι προτεραιότητα για τους γονείς
( το παιδί καταλαβαίνει ότι οι γονείς του δεν το αγαπάνε )

Οι γονείς εκείνη την στιγμή θα πρέπει να κάνουν κάτι άλλο
( επειδή προτεραιότητα τους είναι η οικογένεια, θα πρέπει να δουλεύουν ώστε να μπορούν να προσφέρουν στο παιδί αυτά που θέλει)

Όμως ένα μικρό παιδί δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό επειδή ακόμα βλέπει με την καρδιά του, καταλαβαίνει και αποθηκεύει συναισθήματα όπως έκανε πιο μικρός. Με λίγα λόγια το παιδί ακόμα δεν έχει μάθει να ξεχωρίζει τα γεγονότα από την ερμηνεία που τους δίνει!!!

Επομένως το παιδί θυμάται πια ότι δεν είναι σημαντικός, ότι δεν τον αγαπάνε, στην συνέχεια καταλαβαίνει ότι δεν αξίζει την αγάπη και στο τέλος συμπεριφέρεται σαν να μην αξίζει την αγάπη και μετά ελκύει καταστάσεις που του επιβεβαιώνουν αυτά που ξέρει .... ότι δεν αξίζει την αγάπη και ότι δεν είναι σημαντικός!

Αν καταλάβουμε αυτήν την λογική τότε μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε ότι πολλές καταστάσεις δεν τις βλέπουμε όπως πραγματικά είναι όμως τις βλέπουμε απο αυτά τα χρωματιστά γυαλιά ( που πιστεύουμε ότι είναι η πραγματική όραση μας) Και δεν μπορούμε να βρούμε την ηρεμία μας αφού άλλα βλέπουμε και άλλα καταλαβαίνουμε, δημιουργώντας μια σύγχυση μέσα μας που μας βάζει συνεχώς εμπόδια στις μετέπειτα σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους!

Επομένως το ερώτημα είναι

Δεν είναι άδικο να υποφέρουμε επειδή ερμηνεύουμε τις καταστάσεις και τα γεγονότα
λάθος; 

Αρα,
Ας κάνουμε ερωτήσεις στο μυαλό μας για τις ερμηνείες που δίνουμε στα γεγονότα!

Όταν το αγόρι σας, σας λέει ότι μιλούσε στο τηλέφωνο με τον Μάριο εσείς για ποιόν λόγο πιστεύετε ότι ήταν η Μαρία;

Πώς ερμηνεύετε τα γεγονότα;
Ποιες είναι οι δικές σας ανασφάλειες;

Ξεχωρίστε τα γεγονότα από τις ερμηνείες και εξετάστε τι ερμηνείες δίνεται στις καταστάσεις!

Ελεύθερη Ψυχή